جرائم غذا و دارویی

تقلب در مواد خوراکی و آشامیدنی و دارویی یکی از جرم‌های است که تهدید مهمی برای سلامتی و بهداشت عمومی به شمار می‌آید با اطمینان می‌شود گفت که این جرم از تاریخ به وجود آمدن انسان در کره زمین تا امروز بوده است اما از زمان انقلاب صنعتی و با تأسیس کارخانه‌های بزرگ برای تولید مواد خوردنی و آشامیدنی و دارویی به‌صورت خطیرتری نسبت به قبل درآمده است.

چه مواد غذایی و دارویی دارای کاربرد بسیار گسترده و همگانی هستند و همیشه برای مردم موردنیاز بودند و از افراد متقلب و فریبکار به این فکر می‌افتند که از بازار پرفروش و پر سودان برای کاستن از هزینه‌های تولید و به دست آوردن سرمایه‌های بسیار بزرگ به تقلب در این زمینه دست بزنند و از این طریق سلامت مردم را به خطر بیندازد.

حفاظت از بهداشت و سلامت جامعه وظیفه است که کلیه نهادها و دستگاه‌ها موظف به انجام آن بوده و هرگونه تخطی از آن تهدیدی برای بهداشت عمومی و سلامت غذایی دارویی مردم تلقی می‌شود بهداشت تک‌تک افراد جامعه پایه اساسی سلامت یک جامعه را می‌سازد و با رعایت آن زندگی ساده و روزمره مردم امنیت بالایی برای آن‌ها ایجاد می‌شود درنتیجه پیشگیری از اقداماتی نظیر تقلب غذایی دارویی مهم‌تر از درمان آن است.

اهمیت رسیدگی به جرائم دارویی و غذایی

یکی از هدف‌های اصلی برنامه‌های توسعه در جامعه‌های مختلف به وجود آوردن امنیت غذایی و دارویی هست چون‌که هر یک از افراد جامعه بتوانند غذای سالم و دارویی و بهداشت کافی دسترسی داشته باشند از ستون‌های اصلی توسعه پایدار و توسعه و تولید افراد کارآمد برای جامعه محسوب می‌شود همچنین نقش تغذیه در ایجاد و نگهداری افراد سالم در جامعه و بالا بردن راندمان و کارایی و اجتماعی آن‌ها در سال‌های اخیر به اثبات رسیده است چون‌که دسترسی نداشتن به غذا و داروی سالم و کافی می‌تواند باعث نقض حقوق اولیه انسانی بشوند دولت‌ها بایستی امنیت غذایی و دارویی را تأمین کنند.

قوانین مربوط به حوزه جرائم  غذایی و دارویی

 

قانون مواد خوردنی و آشامیدنی

قانون مواد خوردنی و آشامیدنی و آرایشی بهداشتی مصوب سال ۱۳۴۶ مجموعه قوانین و مقرراتی است که هم‌اکنون در دادگاه‌های دادگستری در خصوص جرائم مربوط به مواد خوردنی و آشامیدنی و دارویی مورد استناد و اعمال قرار می‌گیرد.

 قانون مجازات اسلامی

همچنین ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی در خصوص تهدید بهداشت عمومی هم موارد را ذکر کرده است که از آن‌ها به‌عنوان تهدید بهداشت عمومی نام‌برده شده است و در مواردی هم محاکم دادگستری و دادگاه‌ها در مجازات مربوط به جرائم مواد خوردنی و آشامیدنی به آن استناد می‌کنند درنتیجه این ماده هم از قوانین مورداستفاده در مورد جرائم غذایی و دارویی هست.

قانون تعزیرات حکومتی

همین‌طور قانون تعزیرات حکومتی در امور بهداشتی درمانی که از ۴۴ ماده تشکیل‌شده و در چهار فصل تنظیم‌شده است در سال ۱۳۶۷ با تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام اجرایی گردید. این قانون در فصل سوم خود در مورد مسائل مربوط به بهداشت و درمان و سلامت غذایی داروی صحبت کرده همچنین در خصوص مواد آرایشی بهداشتی نیز مقرراتی را و از نمد است پس بخش سوم این قانون نیز می‌تواند مورد استناد بر جرائم غذایی و دارویی قرار بگیرد.

قانون جرائم نیروهای مسلح

همچنین  می‌توان در مواد ۱۱۲ و ۱۱۳ از قانون مجازات نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران اشاره نمود که در این مقررات نیز  مواردی از جرائم مربوط به حوزه غذایی و دارویی ذکرشده است   که مربوط به نیروهای مسلح هست.

قانون سازمان دامپزشکی کشور

نهایتاً قانون سازمان دامپزشکی کشور مصوب سال ۱۳۵۳ قانون مجازات اخلال‌کنندگان در عرضه دام و توزیع گوشت مصوب سال ۱۳۵۳ هم از قوانین و مقرراتی است که در مورد تقلب در حوزه مواد غذایی و دارویی و شده و در خصوص تقلب در ارائه و عرضه گوشت قابل استناد هست.

شکل‌های مختلف جرائم غذایی و دارویی

انجام فعل: جرمی در حوزه غذا و دارو که در ماده ۱۱ قانون مواد خوراکی آشامیدنی و بهداشتی دربندهای ۱ تا ۶   ذکرشده است که شامل عرضه و به فروش رساندن اجناس ای به‌جای جنس دیگر همچنین مخلوط کردن مواد دیگر به جنسی برای سوءاستفاده و همین‌طور فروختن جنس فاسد شده و یا جنسی که تاریخ‌مصرف هان منقضی شده باشد و نهایتاً به کار بردن رنگ‌ها و عطرمایه‌ها و مواد اضافی غیرمجاز در مواد غذایی و ساختن موادی که اصولاً تقلبی بوده و از موادی که بایستی عرضه بشوند ساخته نشده است.

انجام ندادن وظایف قانونی: رفتار منفی یا ترک کردن عملی و تکلیفی که قانون برای تولیدکننده معین کرده است تولیدکننده از این رفتار شانه خالی می‌کند بند ۳ ماده ۱۱ قانون مواد خوراکی و آشامیدنی بیان داشته است که رعایت نکردن استاندارد یا شیوه ثبت‌شده ساخت در مورد موضوعی که فرمول ساخت آن و رعایت استانداردهای دقیق لازم هست باعث به وقوع پیوستن جرم در حوزه غذایی و دارویی هست.

مجازات جرائم مربوط به مواد  غذایی و دارویی

ماده ۲ قانون مواد خوراکی و آشامیدنی به تعیین مجازات مربوط به جرائم حوزه غذای دارویی پرداخته است:

ارتکاب هر یک از اعمال مذکور در ماده یک طبق نتایج و آثار حاصل از آن به شرح ذیل مستلزم مجازات خواهد بود.

1- درصورتی‌که موجب بیماری مصرف‌کننده یا آسیبی گردد که معالجه آن کمتر از یک ماه باشد مجازات مرتکب شش ماه تا دو سال حبس تأدیبی خواهد بود و هرگاه مدت معالجه بیشتر از یک ماه باشد مجازات مرتکب یک سال تا سه سال حبس تأدیبی است.

2- درصورتی‌که موجب نقص یکی از اعضاء مصرف‌کننده گردد مجازات مرتکب با توجه به میزان نقص سه تا ده سال با اعمال شاقهِ است.

3- درصورتی‌که در مورد مواد بهداشتی یا آرایشی موجب نقص زیبایی یا کراهت منظر شود مجازات مرتکب با توجه به میزان نقص یا کراهت‌یک سال تا سه سال حبس تأدیبی خواهد بود.

4- درصورتی‌که موجب مرگ مصرف‌کننده شود مجازات مرتکب از سه سال تا پانزده سال حبس با اعمال شاقه است. در مورد بندهای 1 و 2 و 3‌این ماده مجازات شروع به جرم حداقل مجازاتهای مقرر در این ماده است.

مشاوره حقوقی جرائم غذایی و دارویی

برای دریافت مشاوره تلفنی در خصوص دافی غذایی و دارویی و همچنین ارتباط با بهترین وکیل در خصوص  جرائم غذایی و دارویی می‌توانید با گروه وکلای ایران دادفر از طریق راه‌های ارتباطی تماس برقرار کرده و از بهترین در مورد مسئله حقوقی خودتان یاری بطلبید